Hoe kom ik de winter door..

Toegegeven ik ben een zonnemens. Lange dagen met veel zon open luchten, veel blauw weinig wit. Maar helaas het is weer zover. De tl-buizen moeten nu hun werk doen. Het witte koele z.g. daglicht haalt het niet bij het levendige natuurlicht. Mijn atelier is erop gebouwd, lichtval van verschillende kanten. Toch moet ik door, mijn aandacht gericht op het witte papier, de kwasten druipend van het verfvocht, in actie voor het volgende schilderij. Het kost meer moeite, meer inbeeldingsvermogen. Soms op blote voeten, dabbend in het kleurennat, dan weer het werk rechtop, in de linkerhand de föhn, om de verf sneller te doen drogen. Een speciale techniek die veel concentratie vereist, werkend op de top van inspiratie die langzaam is opgebouwd.
En dan is het er weer. Dat fantastische moment van loslaten, het is gebeurd, voltooid, gedaan.
Elk schilderij kent zo zijn historie, maar die in de winter zijn echt bevochten…